Blog - DE CORTE

Idź do spisu treści

Menu główne:


Tapiserie i hafty



Najbardziej pracochłonne, a zarazem najwyżej cenione są tkaniny dekoracyjne wykonywane z różnokolorowych nici, bądź nimi wyszuwane. W tapiseriach kolorowe nici wątku tworzą piękne obrazy i wzory. Sztuka tkania tapiserii dotarła do Europy
najprawdopodobniej z krajów arabskich i rozwinęła się około XII wieku. W Polsce tkactwo gobelinowe znane było już w XVII wielu, a największy rozwój nastąpił w wieku XVIII. W technice goblinów wyrabiano tkaniny dekoracyjne do wnętrz mieszkalnych, jak również ornaty. Tapiserie, zwane arrasami, później także gobelinami , stały się niezwykle modne wśród ówczesnych bogaczy.Służyły przede wszystkim do dekoracji ścian, jednak w surowym klimacie na północy Europy doskonale sprawdzały się również jako kotary chroniące przed przeciągami. Najpiękniejsze arrasy to tkaniny dużych rozmiarów, bogactwem kolorów i wiernością detali przypominające malowidła. Nic dziwnego, tkacze zwykle wzorowali się na kartonach , malowanych przez wybitnycg mistrzów pędzla, takich jak Rafael. Inną , równie popularną techniką jest wyszywanie wzorów na tkaninie kolorowymi nićmi, czyli haft. Metoda ta doskonale sprawdza się zarówno w przypadku tkanin o skromnym charakterze, jak i tych wykonanycg z wielkim rozmachem .Haftem zdobi się między innymi odzież i tkaniny obiciowe. Słynna tkanina z Bayeux , ze scenami przedstawiającymi podbój Angli przez Normanów jest unikatowym haftem romańskim pochodzącym z końca XI wieku. Wśród najznakomitszych przykładów haftu z czasów średniowiecza czołowe miejsce zajmują szaty liturgiczne oraz tkaniny używane w kościele. Wielki uznaniem cieszył się wówczas Opus Anglicanum - bogato zdobiony haft z wkładkami z blach srebrnej lub złotej. Stąd niejeden papież w Wiekach Średnich kolekcjonował tkaniny zdobione właśnie tą metodą. Z czasem haft stawał się sztuką coraz bardziej wyrafinowaną, a rzemieślnicy, którzy posiedli tę trudną umiejętność, zaczeli gromadzić się w cechy. Jednocześnie, etykieta wymagała, by każda dobrze wychowana panienka była w stanie wyhaftować przynajmniej stosunkowo prosty wzór. W niejednej rodzinie pieczołowicie przechowuje się haftowaną chusteczkę lub serwetkę z dawnych lat. Do zdobienia tkanin używa się nie tylko kolorowych nici, materiał można również ozdobić cekinami, perłami lub innymi paciorkami. Pięknie wyglądają również aplikacje, czyli kawałki materiału naszyte na tkaninie , tworzące określony wzór, koronki, tkaniny wiązane , a także elementy wykonane na drutach.



 
 

Historia Haftu komputerowego



Zanim komputery stały się przystępne , większość  haftów była tworzona poprzez  wyciskanie projektu na papier, który następnie był tworzony za pomocą maszyny do haftów. Jednakże  jeden błąd mógł zniszczyć cały projekt, zmuszając twórcę do rozpoczęcia całego procesu od nowa.  W 1980 roku  „Wilcom” zaprezentował pierwszy program do projektowania haftów graficznych na minikomputer. Międzynarodowa  sieć dystrybucji  „Melco” utworzona przez Randal Melton i Bill Childs , stworzyła pierwszy haftowy wzór do użycia na dużych krosnach . Warunki ekonomiczne za czasów Reagana w połączeniu z ulgami na biznes prowadzony w domu pomogły  „Melco” na zwojowanie rynku .  „Melco”  opatentował zdolność  do szycia ściegów okręgiem na satynie jak również łukowych napisów wytworzonych z klawiatury. Operator  zdigitalizował  projektowanie przy pomocy podobnych technik do wykrawania , a następnie przekazywania wyników na taśmę papierową lub dyskietkę. Ten projekt był później uruchamiany na komputerze. To znacząco usprawniło produkcję. Do końca 1990 roku popularność  skomputeryzowanych hafciarek  wzrosła,  gdyż ceny komputerów,  programów  i maszyn  do haftowania spadły.

 
 
 
 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego